yerbəyerləşdirmək — f. Hər birini öz yerinə qoymaq, yerbəyer etmək. Şeyləri yerbəyerləşdirmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
iş — is. 1. Fəaliyyət, çalışma, zəhmət, əmək. Əqli iş. Fiziki iş. İş görmək. Elmi iş. İşlə məşğul olmaq. – İş insanın cövhəridir. (Ata. sözü). İş rəncbərin, güc öküzün, yer özününkü; Bəyzadələri, xanları neylərdin, ilahi! M. Ə. S.. İş nə qədər qızğın… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
cabəca — z. <fars.> Yerbəyer, yerliyerində, qaydasınca, lazımınca. İşini cabəca yerinə yetirdi. – <Ağa Kərim xan:> Adbaad hər nə ki sizə buyuracağam, o bu gün gərək cabəca əmələ gəlsin. N. V.. <Məşədi İbad:> Allaha şükür, dişlərim hamısı … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yerləşdirmək — f. 1. Bir şeyə bir yerdə yer etmək, bir yerə qoymaq, yerbəyer etmək. Şeyləri çamadana yerləşdirmək. Kitabları şkaflara yerləşdirmək. 2. Yaşamaq üçün bir yer vermək, bir yerdə sakin etmək. Tələbələri yataqxanalarda yerləşdirmək. Bu evə neçə adam… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzmək — f. 1. Dənə halında olan şeyləri sıra ilə ipə və s. yə keçirmək. Muncuğu sapa düzmək. 2. Müəyyən tərtib və qayda üzrə şeyləri bir yerə qoymaq, yerləşdirmək, sıralamaq. Sıraya düzmək. Şahmat daşlarını düzmək. Kitabları şkafa düzmək. –… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
hələ — z. 1. İnkar cümlələrində gözlənilən bir işin vaxtında baş vermədiyini, gecikmiş olduğunu bildirir – hələ də. Camaat hələ yığılmayıb. Məktub hələ mənə çatmayıb. Soyuqlar hələ düşməyib. – Uzaqdan görünən meşəli silsilə dağların başı sübh dumanından … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
beşyek eləməx’ — (Şərur) yerbəyer etmək, səliqə ilə bir yerə yığmaq. – Hə:tdən yığılan meyvələri beşyek elədix’ … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
qablamaq — f. 1. Qoymaq, kip qoymaq. Qazanın qapağını qablamaq. 2. Yerbəyer etmək, yerləşdirmək; qayda ilə bir şeyin içinə qoymaq, yığmaq. Paltarları çamadana qablamaq. – Ustalar dizlərini yerə qoyub, üzümü yeşiyə qablayırdılar. M. C … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yolağa — is. məh. Çəpərdə, hörgüdə basıq və ya uçuq yer; çəpəri, hörgünü basmaqla açılan yol. Yolaqdan gələn hənirtiyə qarşı onlar . . yerbəyer qalxdılar və həyət qapısına tərəf atıldılar. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
yolaq — is. məh. Çəpərdə, hörgüdə basıq və ya uçuq yer; çəpəri, hörgünü basmaqla açılan yol. Yolaqdan gələn hənirtiyə qarşı onlar . . yerbəyer qalxdılar və həyət qapısına tərəf atıldılar. S. R … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti